Ah o bazı şeyler...
Sıkıntı var...
Stres var...
Boğuntu var...
Tedirginlik var...
Delilik var...
Can sıkıntısı var...
Her bir şey var mevcut,can sıkana dair...
Ama hep bir umut var.
Her ne kadar olumsuzluk içinde, negatif hallerin içinde dahi; umut.
Umut umutsuzluğun ötesindedir.
'Gölgeye ok atmak' diyor Mevlana.
Hayatımız, çoğu zaman gölge avı peşinde...
Ömür okluğunu tüketmekten ibaret.
Eksiliyoruz, bitiriyoruz, belki bile isteye belki de haberimiz olmadan.
İşin özü eksiğiz, unutkanız, öyleyiz böyleyiz.
Ya şu kahrolasi hırslar. Nitekim insanlarin hırsları,yaygaracıları ne acınasi şeyler...
Yok mu ah o bağzı şeyler azizim.
Rütbe ve makam peşinden koşar olmuşuz, merakımdır aslında insanin rütbe ve makamını ne belirler acaba ?
Güç, başarı, servet mi ?
Yoksa manevi ve ahlaki değerler midir?
Sahi peki sahip olmak mı, olmamak mı ?
Aslında insan hep uçurumlardan, kıldan ince olan köprülerden yürür durur. Kabul etse de ,etmese de en bir zorunluluğu dengesini korumaktır.
Koruyanımız var, beceremeyenlerde pek bir çoğunlukta... Çok bir söze ihtiyaç yok aslında;
"Gözlerimiz tozlanmış,puslanmış, kirli...
Kalplerimiz ise dışı buz tutmuş lakin içi yangında dev dev..."
Yorumlar
Kalan Karakter: